Felix en Floor en de Omabot
Kinderverhaal deel 16
Somber kijkt meneer Feenstra op van de krant. ‘Het gaat steeds slechter met het klimaat’, zucht hij. ‘En dat komt door de mens. Kijk maar om je heen. Van de tv, de koelkast en de lamp tot de krant voor mijn neus. Álles kost energie om te maken, vervoeren, en zelfs om het op te ruimen. Hiervoor gebruiken we vooral fossiele brandstof. Olie, steenkolen en aardgas, dat we verbranden. Dan krijg je wel energie, maar ook CO2. Veel te veel CO2 ...’
‘…Een broeikasgas waardoor de Aarde opwarmt’, legt Felix uit aan zijn zus. ‘Dat weet ik heus wel hoor!’ zegt ze meteen. Daarna kijkt ze haar vader weer aan. ‘En al jouw uitvindingen dan?’ Papa haalt zijn schouders op. ‘Nogmaals, kijk eens om je heen. We hebben een groot huis, vól met spullen. En haast alles wat je ziet heeft wel een stekker of batterijen. We – en daarmee bedoel ik álle mensen – consumeren veel te veel. We kopen en we kopen maar, alsof er geen einde is aan wat de Aarde ons kan geven. Daar kan geen uitvinding tegenop.’
‘Misschien hoeft dat ook niet’, zegt Felix na een tijdje. ‘Weet je nog dat we bij oma waren, laatst? In haar huis vind je niet veel spullen, en zeker geen dingen met een stekker. Voor wat ze nodig heeft, gebruikt ze geen stroom maar haar eigen handen; haar eigen energie. Kunnen we daar niet iets van leren?’ Papa ziet het nog steeds somber in. ‘Eigen energie, die besteden mensen liever in de sportschool, vandaag de dag. Om daarna thuis te “chillen” terwijl een robotstofzuiger het werk doet. Ha! … Een robotstofzuiger.’
‘Precies’, zegt Felix. ‘Een robot. Dat is de oplossing. Maar niet eentje die alles voor je doet. Kom op Floor, we gaan naar school!’ Verbaasd kijkt papa de tweeling na door het raam. En aan het einde van de middag ziet hij ze weer aankomen. Met oma, zo te zien. ‘Waar komt zij opeens vandaan?’ Maar bij de voordeur ziet hij dat deze oma van metaal is. ‘Jullie nemen me in de maling’, stamelt hij. ‘Is dat écht een robot?’ ‘Jazeker’, lacht Floor. ‘Ons project van school. En we noemen haar: Omabot! Let maar eens op wat ze kan.’
‘Omabot helpt ons om dingen weer zelf te doen’, legt Floor uit. ‘En laat zien dat dat geen straf is. Van vloeren vegen en afwassen, tot je kleding repareren en je eigen eten verbouwen. Het is makkelijk en leuker dan je denkt!’ Meneer Feenstra is onder de indruk. ‘Jongens, ik vind het geniaal. Misschien dat jullie robot de mensen echt kan leren om hun eigen energie beter te besteden. Bij mij heeft het in elk geval gewerkt’, zegt hij terwijl met de bezem in het rond veegt. ‘Want zo’n plan, daar krijg ik energie van!’